27/1/17

"Προς τον Λαό": η Ιερά Συνόδος για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο της Κρήτης

Η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος απευθύνεται σε όλους τους πιστούς προκειμένου να τους ενημερώσει για την Αγία και Μεγάλη Σύνοδο των Ορθοδόξων Εκκλησιών, η οποία συνήλθε τον Ιούνιο του 2016 στην Κρήτη. Κύριος σκοπός της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου ήταν η ενίσχυση και η φανέρωση της ενότητας όλων των Ορθοδόξων Εκκλησιών αλλά και η αντιμετώπιση διαφόρων συγχρόνων ποιμαντικών ζητημάτων.


Με βάση τα συμπεράσματα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου:

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία εκφράζει την ενότητα και την καθολικότητά Της δια των Ιερών Μυστηρίων. Η συνοδικότητα υπηρετεί την ενότητα και διαπνέει την οργάνωση της Εκκλησίας, τον τρόπο που λαμβάνονται οι αποφάσεις Της και καθορίζει την πορεία Της. Αξίζει να σημειωθεί επίσης ότι η Αγία Σύνοδος δεν αναφέρθηκε μόνον στο κύρος των γνωστών Οικουμενικών Συνόδων, αλλά σε αυτήν για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879-880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438-1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872).

• Οι Ορθόδοξες Αυτοκέφαλες Εκκλησίες δεν αποτελούν συνομοσπονδία Εκκλησιών, αλλά την Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία. Για την Ορθόδοξη Διασπορά στις διάφορες χώρες του κόσμου αποφασίσθηκε να συνεχισθεί η λειτουργία των Επισκοπικών Συνελεύσεων με εκπροσώπους των Αυτοκεφάλων Εκκλησιών προκειμένου να διασφαλίζεται η αρχή της συνοδικότητας, μέχρι να εφαρμοσθεί η κανονική ακρίβεια.

• Για την ορθόδοξη Εκκλησία η οικογένεια αποτελεί καρπό της «εις Χριστόν και εις την Εκκλησίαν» μυστηριακής ενώσεως ανδρός και γυναικός και είναι η μόνη εγγύηση της γεννήσεως και της ανατροφής των τέκνων.

• Η Εκκλησία τονίζει διαρκώς την αξία της εγκρατείας, της χριστιανικής ασκήσεως. Η χριστιανική άσκηση δεν διακόπτει την σχέση του ανθρώπου με την ζωή και τον συνάνθρωπο, αλλά τον συνδέει με την μυστηριακή ζωή της Εκκλησίας. Δεν αφορά μόνον τους μοναχούς. Το ασκητικό ήθος είναι χαρακτηριστικό της χριστιανικής ζωής.

• Η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως, την εμπορία προσφύγων, τις απαγωγές, τα βασανιστήρια, τις απάνθρωπες εκτελέσεις, τις υλικές καταστροφές. Ιδιαίτερα εκφράζει την αγωνία Της για την κατάσταση των Χριστιανών και όλων των διωκωμένων μειονοτήτων στην Μέση Ανατολή και σε άλλα σημεία του κόσμου.

• Βασικό έργο της Εκκλησίας είναι η Ιεραποστολή, δηλαδή ο αγώνας Της να δίνει συνεχώς την μαρτυρία της πίστεως και να κηρύττει το ευαγγέλιο είτε στους πιστούς που ζουν μέσα στις σύγχρονες εκκοσμικευμένες κοινωνίες είτε σε όσους δεν έχουν γνωρίσει ακόμη τον Χριστό.

Ο διάλογος κυρίως με τους ετεροδόξους χριστιανούς (άλλες χριστιανικές ομολογίες – αιρέσεις) γίνεται με βάση το χρέος της Εκκλησίας να μαρτυρεί προς κάθε κατεύθυνση την αλήθεια και την αποστολική πίστη. Έτσι γίνεται γνωστή σε αυτούς η γνησιότητα της Ορθόδοξης Παράδοσης, η αξία της πατερικής διδασκαλίας, η λειτουργική εμπειρία και η πίστη των Ορθοδόξων. Οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως.

Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι η Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία, όπως αυτή ομολογείται στο Σύμβολο της Πίστεως. Δεν νοείται αγιότητα του ανθρώπου εκτός του Σώματος του Χριστού, δηλαδή εκτός της Εκκλησίας (Εφ. α 23). Η αγιότητα είναι μετοχή στο μυστήριο της Εκκλησίας και στα ιερά μυστήριά της με επίκεντρο την Θεία Ευχαριστία. Οι άγιοι εικονίζουν την Βασιλεία του Θεού.

Η Εκκλησία είναι μία, η Ορθόδοξη. Κατά τον Μ. Βασίλειο «εις λαός πάντες οι εις Χριστόν ηλπικότες και μία Εκκλησία νυν οι Χριστού, καν εκ διαφόρων τόπων προσαγορεύηται». Η Εκκλησία αναμένει πάντοτε την επιστροφή όλων των ανθρώπων, ετεροδόξων και αλλοδόξων σε Αυτήν.

Τα κείμενα της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας αποτελούν αντικείμενο εμβαθύνσεως και περαιτέρω μελέτης. Αυτό ισχύει για όλες τις Συνόδους της Εκκλησίας. Ο θεολογικός διάλογος δεν διακόπτεται. Προϋπόθεση απαραίτητη βεβαίως είναι να διατηρείται αλώβητη η θεολογική αλήθεια και ο διάλογος αυτός να πραγματοποιείται χωρίς φανατισμούς και διαιρέσεις, χωρίς παρασυναγωγές και σχίσματα, τα οποία πληγώνουν την ενότητα της Εκκλησίας. Τα σχίσματα είναι δυσίατες πνευματικές ασθένειες. Σύμφωνα με τον ιερό Χρυσόστομο: «το σχίσαι Εκκλησίαν, και φιλονείκως διατεθήναι, και διχοστασίας εμποιείν, και της συνόδου διηνεκώς εαυτόν αποστερείν, ασύγγνωστον και κατηγορίας άξιον και πολλήν έχει την τιμωρίαν» (PG 48, 872). Γι αυτό προτρέπονται οι πιστοί να μη δίνουν βαρύτητα στα λόγια εκείνων που τους παρακινούν να απομακρυνθούν από Αυτήν προκειμένου να αποτελέσουν ξεχωριστή ομάδα έξω από το πλήρωμα της Εκκλησίας, επικαλούμενοι φανταστικούς λόγους δογματικής ακριβείας.

Κατακλείοντας το μήνυμα αυτό, επιθυμούμε να σας διαβεβαιώσουμε ότι όλοι οι Επίσκοποι της Εκκλησίας της Ελλάδος αγρυπνούμε και παραμένουμε αμετακίνητοι στην Ορθόδοξη πίστη και αφοσιωμένοι στην Μία, Αγία, Καθολική και Αποστολική Εκκλησία.
«Αδελφοί, χαίρετε, καταρτίζεσθε, παρακαλείσθε, το αυτό φρονείτε, ειρηνεύετε, και ο Θεός της αγάπης και ειρήνης έσται μεθ ημών.» (Β Κορ. 13,11)

5 σχόλια:

Αντιοικουμενιστής είπε...

Έτερα ψηφίζουσι και έτερα λέγουσι "προς τον λαόν"! Αλλά τι το θέλουν τον λαόν; Αφού σύμφωνα με την Αρχοντώνιον εκκλησιολογίαν, εγγυητής της Ορθοδοξίας είναι μόνον εις, ο... οικουμενικός πατριάρχης! Άπαντες οι λοιποί περιττεύωμεν... Ού γινώσκετε "άγιοι" συνοδικοί, ότι "Ου συγχωρείται συγκατάβασις εις τα της Ορθοδόξου Πίστεως;" Αίφνης ενθυμηθήκατε ότι "για πρώτη φορά αναγνωρίσθηκαν ως Σύνοδοι «καθολικού κύρους», δηλαδή ως Οικουμενικές, η Μεγάλη Σύνοδος επί Μεγάλου Φωτίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (879-880), οι επί αγίου Γρηγορίου του Παλαμά Μεγάλες Σύνοδοι (1341, 1351, 1368), και οι εν Κωνσταντινουπόλει Μεγάλες και Αγίες Σύνοδοι για την αποκήρυξη της ενωτικής Συνόδου της Φλωρεντίας (1438-1439), των προτεσταντικών δοξασιών (1638, 1642, 1672, 1691) και του εθνοφυλετισμού ως εκκλησιολογικής αιρέσεως (1872)". Πότε έγινε αυτό εις το Κολυμβάριον; Μας δουλεύετε "άγιοι συνοδικοί"; Αλήθεια σοβαρολογείτε όταν γράφετε ότι "η Ορθόδοξη Εκκλησία καταδικάζει τους διωγμούς, την εκδίωξη και δολοφονία μελών θρησκευτικών κοινοτήτων, τον εξαναγκασμό σε αλλαγή θρησκευτικής πίστεως". Καλά, σεις δεν απειλείτε διαρκώς τους Ενσυνειδήτους Ορθοδόξους ότι θα διωχθώμεν εάν δεν... μνημονεύσωμεν το πατριάρχην και τον κάθε οικουμενιστήν επίσκοπον και δεν οδηγήσατε εις καταδίκην καθείρξεως είκοσι ετών αμέσως εκτελέσιμος και μη δυνάμενος όπως ασκήση έφεσιν, τον Ηγούμενον της Παλαιάς (και μόνης γνησίας) Αδελφότητος της Ι. Μ. Εσφιγμένου, τον Ιερομόναχον Μεθόδιον; Αλήθεια η αναγνώρισις των ετέρων "ιστορικώς καλουμένων εκκλησιών" εν τω ψευδοσυνεδρίω υμών έχει σχέσιν με το γραφόμενον "οι διάλογοι δεν σημαίνουν ούτε και θα σημαίνουν ποτέ οποιονδήποτε συμβιβασμό σε ζητήματα πίστεως"; Το κείμενον αυτόν αποτελεί μιαν εκκλησιαστικήν λίβελον, ένα δελτίο τύπου κενού περιεχομένου και άνευ οιασδήποτε αξιοπιστίας, ως συνέχεια των αποφάσεων εις τω εν Κολυμβαρί. Αδελφοί, φεύγετε τους οικουμενιστάς, τους φιλοοικουμενιστάς και τους κρυφοοικουμενιστάς, ως τις φεύγη εκ του όφεως. Αδελφοί, γρηγορείτε και προσεύχεσθε...

Ανώνυμος είπε...

Μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδος φροντίζει να συντονίσει τις εργασίες της με την πνοή του Παναγίου Πνεύματος.
Μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδος συνέρχεται προκειμένου να οριοθετήσει την Ορθόδοξη Πίστη σε σχέση με την πανσπερμία των αιρέσεων, πλανών και ετροδιδασκαλιών που λυμαίνονται το σύγχρονο κόσμο.
Μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδος δεν διστάζει να κατονομάσει ως αιρέσεις τους παπικούς και τους προτεστάντες και να τους καλέσει στην εν μετανοία επιστροφή τους στη μάνδρα της Μίας, Αγίας, Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας από τον κορμό της οποίας αποκόπηκαν.
Μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδος δεν ευτελίζει κάθε έννοια συνοδικότητος.
Σε μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδο εκπροσωπούνται όλες οι τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες και όχι μερικές.
Μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδος δεν συγκαλείται προκειμένου να εξυπηρετήσει γεωπολιτικές σκοπιμότητες, ούτε επισκιάζονται οι εργασίες της από την καταθλιπτική παρουσία ενστόλων.
Σε μία γνησίως Ορθόδοξη σύνοδο ειναι αδιανόητες "καλλιτεχνικές" εκδηλώσεις που νοθεύουν το Ορθόδοξο Ήθος.
Δεν είναι νοητό, πρωταγωνιστές της προπαρασκευής, της συγκλήσεως και των εργασιών μίας γνησίως Ορθοδόξου συνόδου αλλά και ουσιαστικοί διαμορφωτές και συντάκτες τόσο των προσυνοδικών όσο και των τελικών κειμένων που απευθύνονται συνοδικώς προς το σώμα της Εκκλησίας να είναι πρόσωπα από ετών υπόδικα ενώπιον της αδιαφθόρου πανορθοδόξου εκκλησιαστικής συνειδήσεως.
Την Ορθόδοξη σφραγίδα μίας συνόδου τη θέτει η αγρυπνούσα και γρηγορούσα εκκλησιαστική συνείδηση που αναλόγως την αποδέχεται ή την απορρίπτει και όχι οι επίσκοποι που τη συνεκάλεσαν και συμμετείχαν σε αυτή.
Από πότε ισχύουν τα αντίθετα;
Αυτά δεν τα γνωρίζουν οι συντάκτες του συνοδικού ανακοινωθέντος;
Λ.Ν.

Ανώνυμος είπε...

H ΣΥΝΟΔΟΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΨΗΦΙΣΕΙ ΟΠΩΣ ΈΠΡΕΠΕ ΟΜΟΦΩΝΩΣ ΤΟ ΚΑΤΑΣΤΑΤΙΚΟ!!!! ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΥΦΙΣΤΤΑΙ ΝΟΜΙΚΩΣ.ΕΠΙ ΠΛΕΝ 4 ΟΡΘΟΔΟΞΕΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ ΔΕ ΠΑΡΕΣΤΗΣΑΝ ΟΠΟΤΕ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΗ!!!!
ΚΑΙ ΤΕΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΓΙΑ ΔΙΌΤΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΔΕΝ ΚΑΤΕΔΙΚΑΣΕ ΑΙΡΕΣΕΙΣ ΑΛΛΑ ΑΠΟΔΕΧΘΗ ΤΝ ΣΑΤΑΝΙΚΗ ΠΑΝΑΙΡΕΣΗ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ

Ανώνυμος είπε...

Ο ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ ΘΑ ΓΙΝΕΙ ΚΟΛΑΟΥΖΟΣ ΚΑΙ ΤΥΠΙΚΑ ΤΟΥ ΠΑΠΑ

Ανώνυμος είπε...

Τον ρατσισμο εναντιον των Ελληνων με τα πανθρησκιακα βιβλία θα τον καταγγειλετε εσεις οι της ΙΣ

Μπορείτε να δείτε τις προηγούμενες δημοσιεύσεις του ιστολογίου μας πατώντας το Παλαιότερες αναρτήσεις (δείτε δεξιά)